Tammo pest me!

En dat zullen we maar zien als teken dat hij me niet meer zielig vindt. Ben ik ook eigenlijk niet. Gisteren een tikje wanhopig.  Het hielp ook niet dat de fysio aangaf dat ‘het lichaam nu eenmaal tijd nodig heeft om te herstellen’. What else is new, denk ik dan. Verder legde ze me uit dat je je lichaam moet zien als een auto en jezelf als de bestuurder. De precieze achtergrond van deze theorie werd me niet duidelijk, en bovendien heb ik al al een maand of wat rij-ontzegging en daar houdt de bestuurder niet van.

Dan maar weer praten over de PVV. Een dankbaar onderwerp waar ik zelf weinig over hoef te zeggen. De fysio vraagt me hoe ik het gedrag van Geert Wilders aan kinderen zou uitleggen (ikke, ikke, ikke en de rest kan stikke) en Astrid, onze hulp biecht op volgende week op hem te gaan stemmen ‘om een signaal af te geven’. Ik hoop maar dat niet al te veel mensen deze behoefte tot signalering kennen.

Ik houd me aan mijn eigen toezegging naar de kapper te gaan en daar wordt niet over politiek gepraat. Gelukkig maar, daar ben ik vorige verkiezingen al overdonderd door een hoeveelheid redenen om te stemmen op de PVV. Mijn haar was enigszins aangetast door de medicijnen (volgens Astrid lag ‘mijn halve pruik op de trap’), maar dat is allemaal weggeknipt en van overmatig haaruitval kon de knipster geen spoor vinden. Een duidelijk geval van meevaller dus.

Plaats een reactie